Kuiten bijten

Zou het dan inderdaad zó eenvoudig zijn om van de monarchie af te komen? 'Máxima duikt gracht in voor goede doel' — de titel klonk in elk geval zeer veelbelovend en deed menig republikeins hart eventjes sneller kloppen. Zouden ze écht voor het goede doel van de republiek nu om beurten in de gracht springen? Helaas, het bleek niets meer te zijn dan hetzelfde soort fratsen dat we de lijsttrekkers van de politieke partijen de laatste weken hebben zien uithalen. De ingestudeerde grapjes, de georkestreerde spontaniteit, de geveinsde betrokkenheid, waaraan subiet weer een einde komt na de verkiezingen, is voor de dames en heren politici evenwel de opmaat naar inhoud. Populariteit en sympathie zijn slechts één kant van de medaille in het politiek bedrijf. Een lijsttrekker die niets meer te bieden heeft dan alleen maar in een gracht springen zal het vermoedelijk niet ver brengen in de politiek.

De koninklijke familie daarentegen, heeft écht niets meer te bieden dan de fratsen die de fractieleiders van de politieke partijen uitsluitend tijdens de verkiezingskoorts uithalen, bijvoorbeeld door zoals vandaag in de gracht te springen. Het ingestudeerde, het georkestreerde, de geacteerde interesse en de geveinsde betrokkenheid geeft gestalte aan de verwrongen en verknipte werkelijkheid van de koninklijke familie. Voor het overige is grandiositeit en arrogante distantie de geboden stijlfiguur om de magie in stand te kunnen houden. Hun realiteit blijft immers per definitie hangen bij populariteitspeilingen, en als zodanig is emotie de gammele kurk waarop de gehele monarchie drijft.

Angst is echter een emotie die moeilijk onder controle te krijgen is. Nu demissionair premier Rutte zich het afgelopen weekeinde heeft ontpopt als een bang, hoogfrequent keffend, Emile Ratelband-achtig kuitenbijtertje, is het de vraag wie er meer reden heeft om ongerust te zijn: Mark of Beatrix. Mark wellicht omdat het tij der peilingen zich nu wel eens definitief en beslissend tegen hem zou kunnen gaan keren gedurende deze laatste dagen voor de verkiezingen, en Beatrix zou in dat geval wel eens één van haar meest kruiperige hielenlikkers moeten verruilen voor iemand die zich nog niet eens zo lang geleden als betrekkelijk onbeduidend kamerlid openlijk uitsprak voor de republiek. Althans, voor wat het waard is, want ons drammerige staatshoofd zal ongetwijfeld wel meer met dat bijltje gehakt hebben.

Hoofdzaak is vooralsnog dat — hetzij linkom of rechtsom — bij de komende inhuldiging Jorge Zorreguieta ongehinderd op het bordes moet kunnen verschijnen. En daarmee blijken beide premierskandidaten geen enkel probleem te hebben.



¶