Het blijft toch altijd een opmerkelijk duo: de zelfverklaard goddelijk uitverkoren familie en geld. Wie de financiën van deze exclusieve leveranciers van Nederlandse staatshoofden een poosje volgt, zal ongetwijfeld ook zijn opgevallen dat zij werken volgens het beginsel: zo veel mogelijk er in, en zo min mogelijk er uit. Dan word je vanzelf rijk, héél rijk. Zodra ergens kosten ontstaan dan treden er allerlei mechanismen in werking om die overal uit te laten komen, behalve bij de familie. Zo staat bijvoorbeeld in het Financieel Statuut Koninklijk Huis dat iedere vliegreis van het staatshoofd altijd in het landsbelang is. Laat de voorgaande zin even goed op u inwerken, en denk dan bijvoorbeeld aan het regeringsvliegtuig dat onderweg is naar Lech voor een skivakantie. Die wintersport is dus in het landsbelang, en derhalve betalen de burgers daarvoor. Op deze wijze worden er jaarlijks honderden miljoenen over de schutting gegooid, maar wie om bonnetjes durft te vragen krijgt te horen dat die achter de paleismuren liggen.
Een belangrijk aspect van de eschatologie van het koningschap is het volstrekt willekeurige moment dat een koning abdiceert, als betrof het de weliswaar aangekondigde maar toch onverwachte wederkomst van de Messias. De koning heeft met niemand wat te maken en trekt zich nergens iets van aan; het tijdstip wordt gewoon meegedeeld aan de premier en die zoekt het verder maar uit. Televisiezenders worden opgeschort, agenda's geplunderd, het hele land in rep en roer,— maar waarom eigenlijk? Strikt genomen betreft dit een zuivere privé-aangelegenheid, want uiteindelijk heeft niemand hier ooit om gevraagd. Binnen de familie is kennelijk een besluit genomen — erg leuk voor hen — maar wat heeft de Nederlandse burger daar goed en wel mee te maken? Inderdaad helemaal niets, althans, dat zou je zo zeggen. Want in omgekeerde richting moet de familie wél wat van de burger. Juist ja: hun geld.
Arme Eberhard. Krijgt uitgerekend híj dat hele circus op z'n bordje geschoven, en dan is hij ook nog eens lid van het Republikeins Genootschap. Ook dat nog. Ditmaal kost het privéfeestje de Amsterdamse gemeente € 7 miljoen, ongeveer twee keer zoveel als de vorige troonswisseling. Eberhard dacht dat wanneer hij het bedrag misschien heel snel zou uitspreken, het daardoor minder zou lijken. Beatrix wil echter koste wat kost geen herhaling van de oorlogstaferelen zoals bij de vorige troonswisseling, dus 40.000 man politie is dan zeker geen overbodige luxe. Bovendien, zo voegde de republikeinse burgervader er haastig aan toe, in Zweden kostte het 25 miljoen en in Engeland maar liefst 1,4 miljard. Oeps! Die 25 miljoen bleken Zweedse kronen te zijn geweest, en bovendien betaalde de Zweedse koninklijke familie daarvan nog eens de helft. En in Engeland bleek dat astronomische bedrag de totale impact op de nationale economie te zijn geweest, omdat in het hele land die dag namelijk niet gewerkt werd.
AT5: De vergissing van het Republikeins Genootschap-lid Eberhard van der Laan
Wat nu te doen? Ondanks de blanco cheque houdt de regering als nooit tevoren de hand op de knip, en een rekening bij de familie uit laten komen — zelfs als het om hun eigen feestje gaat — is nu eenmaal niet gebruikelijk in dit land en daarom dus uitgesloten. Maar gelukkig is Eberhard creatief, want Eberhard is op zoek naar sponsoren. Jawel, u leest het goed: bedrijven die de inhuldiging willen financieren als sponsor. Zoals u weet is een sponsor iets anders dan een donateur, want een sponsor wil immers iets terug voor zijn geld. Kortom, Eberhard is niet op zoek naar giften, maar naar bedrijven en instanties die zichzelf kunnen exposeren bij dit unieke media-event. Precies zoals voetballers met reclame op hun shirts rondlopen en bij belangrijke wedstrijden alle hoeken en gaten worden opgevuld met commerciële mededelingen, zo zal het de bij komende inhuldiging dus ook gaan.
Statig schrijdt de vorst de Nieuwe Kerk binnen, terwijl de camera inzoomt op zijn hermelijnen mantel waarop over de volle breedte het Unox-logo staat afgebeeld. Eberhard had zelfs de keus tussen 'Dat kan alleen maar Unox zijn' of 'Wie rekent koopt bij Wibra', maar koningin Máxima vond de slagzin van de kledingwinkel niet zo erg smaakvol voor op een hermelijnen mantel. Close-up tijdens de eed van de kersverse vorst, en op de voorzijde van de kroon leest het thuispubliek 'Deze kroon wordt mede mogelijk gemaakt door Shell — Waar u stopt, gaan wij verder!' Intussen fluistert Kysia Hekster de kijkers toe dat de Staatloterij een nieuwe Opel Astra verloot ('Wir leben Autos!') onder degenen die het juiste aantal diamanten op de kroon weet te raden — dus nú meedoen op het tweede scherm! En vlák voor het moment dat Willem-Alexander zijn eed op de grondwet aflegt gaan we er even tussen uit voor de reclame. Tot zo!
Maar dan die arme leden van de Staten-Generaal. Iedereen die zweert met de formule 'Zo waarlijk helpe mij God almachtig' is contractueel verplicht om daar direct achteraan te zeggen '...maar Reaal regelt het allemaal!' Of neem dan die nieuwe eed van de seculiere parlementariërs: 'Graag gedaan,— Super de Boer'. Voor het statige Wilhelmus stonden de bedrijven werkelijk in de rij, en kon Eberhard zijn geluk niet op. Maar het resultaat mag er dan ook zijn, want nog voordat de woorden '...Hèhèp ik altijd ge-ééérd!' in de kerk goed en wel zijn weggestorven galmt er 'Écht Hema!' overheen, toch goed voor maar liefst 'n dikke 5 ton. En tenslotte, in plaats van het gebruikelijke 'Leve de koning! — driewerf hoera' zal de ceremoniemeester ditmaal echter 'Arke punt en el!' roepen, waarop de hele kerk in koor volgt met een jubelend 'Dácht het wel!' — 'Dácht het wel!' — 'Dácht het wel!'
Guitig knipoogt Eberhard naar prinses Beatrix, die goedkeurend terug knikt. Dit is pas écht modern koningschap!
¶
Arme Eberhard. Krijgt uitgerekend híj dat hele circus op z'n bordje geschoven, en dan is hij ook nog eens lid van het Republikeins Genootschap. Ook dat nog. Ditmaal kost het privéfeestje de Amsterdamse gemeente € 7 miljoen, ongeveer twee keer zoveel als de vorige troonswisseling. Eberhard dacht dat wanneer hij het bedrag misschien heel snel zou uitspreken, het daardoor minder zou lijken. Beatrix wil echter koste wat kost geen herhaling van de oorlogstaferelen zoals bij de vorige troonswisseling, dus 40.000 man politie is dan zeker geen overbodige luxe. Bovendien, zo voegde de republikeinse burgervader er haastig aan toe, in Zweden kostte het 25 miljoen en in Engeland maar liefst 1,4 miljard. Oeps! Die 25 miljoen bleken Zweedse kronen te zijn geweest, en bovendien betaalde de Zweedse koninklijke familie daarvan nog eens de helft. En in Engeland bleek dat astronomische bedrag de totale impact op de nationale economie te zijn geweest, omdat in het hele land die dag namelijk niet gewerkt werd.
AT5: De vergissing van het Republikeins Genootschap-lid Eberhard van der Laan
Wat nu te doen? Ondanks de blanco cheque houdt de regering als nooit tevoren de hand op de knip, en een rekening bij de familie uit laten komen — zelfs als het om hun eigen feestje gaat — is nu eenmaal niet gebruikelijk in dit land en daarom dus uitgesloten. Maar gelukkig is Eberhard creatief, want Eberhard is op zoek naar sponsoren. Jawel, u leest het goed: bedrijven die de inhuldiging willen financieren als sponsor. Zoals u weet is een sponsor iets anders dan een donateur, want een sponsor wil immers iets terug voor zijn geld. Kortom, Eberhard is niet op zoek naar giften, maar naar bedrijven en instanties die zichzelf kunnen exposeren bij dit unieke media-event. Precies zoals voetballers met reclame op hun shirts rondlopen en bij belangrijke wedstrijden alle hoeken en gaten worden opgevuld met commerciële mededelingen, zo zal het de bij komende inhuldiging dus ook gaan.
Statig schrijdt de vorst de Nieuwe Kerk binnen, terwijl de camera inzoomt op zijn hermelijnen mantel waarop over de volle breedte het Unox-logo staat afgebeeld. Eberhard had zelfs de keus tussen 'Dat kan alleen maar Unox zijn' of 'Wie rekent koopt bij Wibra', maar koningin Máxima vond de slagzin van de kledingwinkel niet zo erg smaakvol voor op een hermelijnen mantel. Close-up tijdens de eed van de kersverse vorst, en op de voorzijde van de kroon leest het thuispubliek 'Deze kroon wordt mede mogelijk gemaakt door Shell — Waar u stopt, gaan wij verder!' Intussen fluistert Kysia Hekster de kijkers toe dat de Staatloterij een nieuwe Opel Astra verloot ('Wir leben Autos!') onder degenen die het juiste aantal diamanten op de kroon weet te raden — dus nú meedoen op het tweede scherm! En vlák voor het moment dat Willem-Alexander zijn eed op de grondwet aflegt gaan we er even tussen uit voor de reclame. Tot zo!
Guitig knipoogt Eberhard naar prinses Beatrix, die goedkeurend terug knikt. Dit is pas écht modern koningschap!
6 opmerkingen:
Geweldig geschreven
Dat hoeft je ook niet te verbazen, wanr de schrijver is Bob Elbracht
Heeft iemand dit al naar de minister president gestuurd?
In deze tijden van bezuinigingen prima oplossing.
Goed voor de economie, einde reccessie in zicht, burgers niet onevenredig zwaar belast, kortom win-win-win situatie!
Er ging iets mis, sorry.
Yvonne, dit zijn allemaal eenmalige oplossingen. De familie van Oranje moet sociaal, fiscaal en juridisch gelijk gesteld worden aan de rest van de Nederlandse bevolking; op vrijwillige basis kunnen dan de liefhebbers van folklore financieel bijdragen aan de levensstandaard van de familie. Parasieten zullen niet snel vrijwillig hun gastheer opgeven, blijkt in de rest van de natuur.
Laat u niet beet nemen. Dit "feestje" gaat geen 7 miljoen kosten maar een veelvoud daarvan. Bij de verjaardagen van het ongekozen staatshoofd is altijd gebleken dat de kosten die de gemeente moest betalen vele malen hoger uitkwamen dan was beraamd. Dit zogenaamde feestje gaat zeker de kant op van de 25 miljoen.
Een reactie posten