Een congres om stoom af te blazen zou het worden, alle excuses van de premier ten spijt. Om geen liberale principes overboord te hoeven kieperen zouden geen consessies, maar compromissen gesloten moeten worden: je hebt een tafel nodig die € 100 kost, en ook een stoel die eveneens € 100 kost, maar je hebt slechts € 100. Wat nu te doen? Je weigert staand aan tafel te eten of met een bordje op schoot te zitten. Welnu, dan dus maar een halve tafel en een halve stoel. De vrije val van de VVD lijkt hiermee voor het moment gestopt, en ondanks de vijfentwintig procent van de kiezers die thans zegt spijt te hebben van zijn of haar stem, worden de gelederen binnen de partij vooralsnog weer even gesloten.
Traditiegetrouw werd er vanaf het congres weer een — het is werkelijk te ranzig voor woorden — aanhankelijkheidsverklaring naar de koningin getelegrafeerd, of, zoals de neoconservatieven dat plegen te noemen 'De Majesteit'. In eigen kring is Rutte misschien nog wel de ergste hielenlikker, en dat niet alleen omdat hij dossiers aangaande de Familie van Zelfverklaard Goddelijk Uitverkoren Staatsparasieten liefkozend opbergt in een zelfgefreubeld oranje mapje. Zelf probeerde hij ooit de monarchie als preferent regeringssysteem in zijn partijprogramma op te laten nemen, maar dat ging voor velen van zijn liberale partijgenoten zelfs te ver en die floten hem dus terug. Momenteel heet het dat 'Voor Nederland de constitutionele monarchie onder het Koningshuis van Oranje, zoals deze zich in onze geschiedenis heeft ontwikkeld, de meest aangewezen staatsvorm is'.
Tijdens de formatieprocedure bleek zonder de koningin als procesbegeleidster de voorspelde chaos uit te blijven, ondanks de stille hoop van de VVD en de vurige gebeden van de SGP dat die alsnog zou uitbreken. En van coalitieonderhandelaars die met hangende pootjes bij de koningin zouden terugkeren was al helemaal geen sprake. In tegendeel: het proces verliep vlotter, efficiënter en bovendien konden de formateurs in de Tweede Kamer tekst en uitleg worden gevraagd. Kortom, de procedure verliep zonder haperen, ondanks de verwarring die de koningin toch even wist te zaaien. Zelfs Rutte's eigen vrees voor een lange formatie door het passeren van de koningin werd niet bewaarheid.
Toch blijkt de liberale logica beweeglijker dan op het eerste gezicht lijkt. Die logica verloopt volgens het magische principe: zolang het goed gaat is dat aan God te danken, maar wie uitglijdt doet dat over de bananenschil die de duivel heeft neergelegd. Zoiets. Om een te hernemen positie van de koningin bij de formatie nu alsnog te kunnen rechtvaardigen verschuift de premier de schuld van zijn eigen falen tijdens de onderhandelingen van de vorm naar de inhoud. Dit keer is het namelijk toevallig goed gegaan omdat de verkiezingsuitslag simpel en eenduidig was, luidt de redenering. 'Maar als er een complexe uitslag zou zijn, zoals bijvoorbeeld in 2010, dan heb je tijd nodig om tot elkaar te komen. En dan is de rol van de koningin erg belangrijk', aldus het argument van de premier.
Hiermee suggereert Rutte dat het broddelwerk van zijn eigen regeerakkoord een gevolg is van een ontbrekende majesteit: 'Mark, knulletje, luister nu eens. Niet voor het één of ander, maar zou je dat nou wel doen met die inkomensafhankelijke zorgpremie? Volgens ons gaat dat je veel stemmen kosten, hoor! Toe, slaap er nog eens een nachtje over en laat je vooral niet opjagen door die Diederik'. De totale overbodigheid van de laatste zin van het argument — 'en dan is de rol van de koningin erg belangrijk' — blijkt door 'm gewoon weg te laten. Wat er dan overblijft is de simpele vraag wat Rutte er eigenlijk van weerhield om die tijd ook gewoon te nemen.
Overigens kan niet alleen de laatste zin van het argument gevoeglijk weggelaten worden, dat geldt in het bijzonder voor die hele koningin. Want zo is gebleken.
¶
 |
| Albert Hahn (1877 - 1918): 'Al likkende klimmen wij' (1913) |
Tijdens de formatieprocedure bleek zonder de koningin als procesbegeleidster de voorspelde chaos uit te blijven, ondanks de stille hoop van de VVD en de vurige gebeden van de SGP dat die alsnog zou uitbreken. En van coalitieonderhandelaars die met hangende pootjes bij de koningin zouden terugkeren was al helemaal geen sprake. In tegendeel: het proces verliep vlotter, efficiënter en bovendien konden de formateurs in de Tweede Kamer tekst en uitleg worden gevraagd. Kortom, de procedure verliep zonder haperen, ondanks de verwarring die de koningin toch even wist te zaaien. Zelfs Rutte's eigen vrees voor een lange formatie door het passeren van de koningin werd niet bewaarheid.
Toch blijkt de liberale logica beweeglijker dan op het eerste gezicht lijkt. Die logica verloopt volgens het magische principe: zolang het goed gaat is dat aan God te danken, maar wie uitglijdt doet dat over de bananenschil die de duivel heeft neergelegd. Zoiets. Om een te hernemen positie van de koningin bij de formatie nu alsnog te kunnen rechtvaardigen verschuift de premier de schuld van zijn eigen falen tijdens de onderhandelingen van de vorm naar de inhoud. Dit keer is het namelijk toevallig goed gegaan omdat de verkiezingsuitslag simpel en eenduidig was, luidt de redenering. 'Maar als er een complexe uitslag zou zijn, zoals bijvoorbeeld in 2010, dan heb je tijd nodig om tot elkaar te komen. En dan is de rol van de koningin erg belangrijk', aldus het argument van de premier.
Hiermee suggereert Rutte dat het broddelwerk van zijn eigen regeerakkoord een gevolg is van een ontbrekende majesteit: 'Mark, knulletje, luister nu eens. Niet voor het één of ander, maar zou je dat nou wel doen met die inkomensafhankelijke zorgpremie? Volgens ons gaat dat je veel stemmen kosten, hoor! Toe, slaap er nog eens een nachtje over en laat je vooral niet opjagen door die Diederik'. De totale overbodigheid van de laatste zin van het argument — 'en dan is de rol van de koningin erg belangrijk' — blijkt door 'm gewoon weg te laten. Wat er dan overblijft is de simpele vraag wat Rutte er eigenlijk van weerhield om die tijd ook gewoon te nemen.
Overigens kan niet alleen de laatste zin van het argument gevoeglijk weggelaten worden, dat geldt in het bijzonder voor die hele koningin. Want zo is gebleken.
2 opmerkingen:
Fantastisch ons land wordt o.a. geregeerd door iemand die een argument niet van een mening kan onderscheiden. Bovendien denkt hij niet na over de eventuele consequenties van zijn uitspraak.
OK, na een bokspartij tijdens de verkiezingen moet je tot elkaar komen, maar moet speciaal met de koning? Dat we nu toevallig een koningin hebben doet niet ter zake, dat ze ervaring heeft doet niet ter zake. Het gaat toch om het principe, nietwaar?
Nog gekker, want als je om het "tot elkaar komen" te bevorderen verbind aan de huidige koningin, dan is het mogelijk dat een volgende koning, bijv. gezien gebrek aan ervaring buiten spel gezet kan/moet worden. Hoe inconsequent kun je overkomen.
Als het politieke tinnef elkander een bloedneus heeft geslagen tijdens de verkiezingsfarce, neem ik aan dat ze intelligent genoeg zijn om zelf een bemiddelaar te vinden om hun machtswellust te bevredigen. Dat is hun plicht en daarbij dient een koning geen rol te spelen, vanwege de ademocratisch karakter van het koningschap.
Dhr. Rutte wil alleen maar weer de macht van de koningin bevestigen omdat dit hem helpt de positie die hij ambieert/heeft te bestendigen, gezien de kennelijke autoriteit die de huidige koningin door velen wordt toegedacht. Een andere reden kan ik mij niet bedenken.
Gegroet, Edmond V.O. Katusz
Liber Jokkebrok Vel Hypocrites. Waar je niemand openlijk over hoort spreken is dat Rutte een goeie job bij een EU monstrum in het voorzicht heeft gekregen, mits hij wetgeving erdoor krijgt die gunstig is voor de EC.
Waar het om de conservatief-liberale agenda gaat, even slikken, diep door het stof... Maar dan heb je ook wat!
Vraag me af wat die knakker allemaal heeft moeten doorstaan om in de partijhiërarchie van de VVD te kunnen opklimmen.
Een reactie posten