In het noordwesten van het Sticht, later ook wel het Heerlijkheid Utrecht genoemd, werd in de middeleeuwen veen gewonnen. In dat gebied, ergens tussen Abcoude en Woerden, ligt ook het piepkleine plaatsje Kamerik. De bewoners daar blijken zwaar de klos te zijn, want zij kregen vandaag hun leenheer voor de deur die zijn dertiende penning kwam opeisen. In onvervalst Diets spraken de horigen hun verontwaardiging uit, omdat de Heerlijke rechten kennelijk nog steeds in de 21ste eeuw golden. Van een échte leenheer was immers al eeuwen geen sprake meer, laat staan dat zij een dertiende deel van hun bezit aan hem zouden moeten afstaan wegens inkomsten uit veenwinning in zijn Heerlijkheid. Nu was het maar te hopen dat de lokale schepenbank geen gebruik zou maken van zijn halsrecht als de horigen niet onmiddellijk tot betaling van hun dertiende penning zouden overgaan. Want vergis je niet: de overheid is immers door God aangesteld, en zij draagt haar zwaard niet tevergeefs1.
NOS Journaal, 7 augustus 2012
Aan de andere kant van de camera ontstond er echter iets anders dan verontwaardiging, iets dat meer weg had van een melig soort leedvermaak. De presentatoren van de diverse programma's die aandacht aan dit curieuze nieuws besteedden, hadden dan ook zichtbaar moeite hun lachen in te houden.
Bij de middeleeuwen denken we immers aan een koene ridder die de mooie prinses bevrijdt uit haar kasteeltoren, omdat zij wordt bedreigd door een vuurspuwende draak. Dan denken we aan uit wit marmer opgetrokken paleizen, een koets van bladgoud, lakeien met epauletten van zilverbrokaat en feestelijke balzalen met schitterende kroonluchters. Wie over de duistere middeleeuwen praat, heeft het over een hooghartige machtswellustige koningin, die stampvoetend door de paleisgangen loopt, daarbij briesend roept door God te zijn uitverkoren om namens Hem over Zijn kudde te regeren, die daarom onbeperkt in 's lands schatkist mag graaien, en die vanzelfsprekend daarom ook boven de wet staat.
Maar al die verhalen uit de middeleeuwen zijn slechts sprookjes, of het zijn mythische vertellingen over lang vervlogen tijden die alleen nog maar in de Efteling te vinden zijn.
Daar kunnen wij in Nederland dus rustig om lachen. Gelukkig maar.
¶
NOS Journaal, 7 augustus 2012
Aan de andere kant van de camera ontstond er echter iets anders dan verontwaardiging, iets dat meer weg had van een melig soort leedvermaak. De presentatoren van de diverse programma's die aandacht aan dit curieuze nieuws besteedden, hadden dan ook zichtbaar moeite hun lachen in te houden.
Bij de middeleeuwen denken we immers aan een koene ridder die de mooie prinses bevrijdt uit haar kasteeltoren, omdat zij wordt bedreigd door een vuurspuwende draak. Dan denken we aan uit wit marmer opgetrokken paleizen, een koets van bladgoud, lakeien met epauletten van zilverbrokaat en feestelijke balzalen met schitterende kroonluchters. Wie over de duistere middeleeuwen praat, heeft het over een hooghartige machtswellustige koningin, die stampvoetend door de paleisgangen loopt, daarbij briesend roept door God te zijn uitverkoren om namens Hem over Zijn kudde te regeren, die daarom onbeperkt in 's lands schatkist mag graaien, en die vanzelfsprekend daarom ook boven de wet staat.
Maar al die verhalen uit de middeleeuwen zijn slechts sprookjes, of het zijn mythische vertellingen over lang vervlogen tijden die alleen nog maar in de Efteling te vinden zijn.
Daar kunnen wij in Nederland dus rustig om lachen. Gelukkig maar.
2 opmerkingen:
Het is wel erg krom. Hier wordt lacherig over gedaan, maar inderdaad het graaien van het staatshoofd in land's schatkist vindt men een heel normale zaak. Men juicht het graaiende staatshoofd zelfs toe en buigt nederig het hoofd.
Het lukt weer alleen anoniem maar ik hoop dat jullie weten wie ik ben. Het is duidelijk dat er nog steeds graag in sprookjes geloofd wordt. In deze tijden van crisis wordt er weer schande gesproken van bijstandsfraude, zonder onderscheid te maken tussen mensen die een beetje verlichting zoeken van het steunjuk en diegenen die echt frauderen. Zolang de hoofdgraaiers in het land, te beginnen met het koningshuis daarmee door kunnen gaan en er zelfs om geprezen worden, wil ik niets horen over kruimeldieverij.
Een reactie posten