Zaterdagavond, een zeurende trek, maar niets eetbaars in huis — althans, niets zinvols — wat doe je dan? Een patatje halen op de hoek bij Arthur. Het is het gewoonlijke tafereel: hangjongeren voor de snackbar, waarvan sommigen halfleunend op brommer of scooter. Tijdens het wachten op mijn bestelling trok ik een willekeurige krant uit de stapel die op de sigarettenautomaat lag. Arthur bleek geabonneerd op het AD. Zaterdag 11 augustus, pagina 2: 'De kroonprins deelt het politiek chagrijn', geschreven door parlementair verslaggever Frank Hendrickx.
Het artikel blijkt over het interview te gaan dat Mart Smeets tijdens de laatste Olympische spelen met Willem-Alexander had. Hoewel ik meende dat toch op televisie te hebben gezien — inclusief de beruchte 'schoffering' van Smeets aan het adres van de prins, die wél breed werd uitgemeten in de pers — was dit gedeelte van het gesprek niet uitgezonden, de inhoud hiervan was mij althans geheel onbekend. Gelukkig was Arthur zo vriendelijk mij de krant mee te geven zodat ik hier alsnog over kon berichten. Immers, de prins die onder de ministeriële verantwoordelijkheid valt, en zich uitspreekt over onze politiek is per definitie pikant. Zo blijkt prins Willem-Alexander van mening te zijn dat Nederland 'weer een visie' nodig heeft, 'een stip aan de horizon. Het is allemaal korte termijn politiek op dit moment'. Zo'n overweldigende diepzinnigheid,— en dat nog wel op de zaterdagavond. Je kunt er moeiteloos de scherpzinnige leus van Sybrand van Haersma Buma achteraan plakken: 'Samen kunnen we meer'.
Vanwege die rare ministeriële verantwoordelijkheid is er een verkrampte regel, volgens welke de pers leden van het koninklijk huis nooit letterlijk mag citeren. Er mag dus niet geschreven worden 'De prins zei dubbele punt aanhalingstekens openen bla bla aanhalingstekens sluiten punt', maar in plaats daarvan: 'De prins zei dat bla bla punt'. Op die manier kan de dienstdiende premier zich er desgewenst gemakkelijker onderuit wurmen. Zo niet bij dit artikel, want de kroonprins schijnt letterlijk gezegd te hebben: 'Het is voor Nederland belangrijk weer op de lange termijn te denken: waar gaan we met dit land naartoe?' Inderdaad, het zijn geen wereldschokkende uitspraken, maar dat Willem-Alexander geen politiek licht is wist iedereen al. Wie zijn oor tegen dat van onze kroonprins zou houden, hoort vermoedelijk ergens héél in de verte de zee ruisen.
Dat is op zich al erg genoeg, maar dat is hier het punt niet. Verder niet bij naam genoemde Nederlandse politici spreken echter toch hun verbazing uit, want deze uitspraken zouden immers ook begrepen kunnen worden als kritiek op het zittende demissionaire kabinet. Maar tegelijkertijd zijn diezelfde uitspraken kennelijk wél met toestemming van premier Rutte gedaan, want hij is per slot van rekening verantwoordelijk. In de indirecte rede gaat de prins zelfs nog verder, want hij verwijt de dames en heren politici 'navelstaarders' te zijn. In de rest van het artikel is niet duidelijk waar Hendrickx zijn eigen mening uiteenzet, of die van Willem-Alexander parafraseert. Ten slotte constateert de parlementair verslaggever dat 'de kroonprins bijna achteloos meegaat in neerbuigende opmerkingen over kortzichtige politici'.
Van zijn laatste mannelijke voorganger, koning Willem III — over wie men zonder overdrijven mag stellen dat hij zo gek als een deur was, en daarom in de volksmond ook wel koning Gorilla of Willem de Laatste genoemd werd — is bekend dat hij zich mateloos kon ergeren aan 'die ministers met hun hinderlijke neiging mee te willen regeren'. Het is vooralsnog zeer de vraag of wij met de huidige troonopvolger beter af zijn: hij kan weliswaar zeer goed hossen op het podium van het Holland Heineken House, op bekwame wijze vakantie vieren in Kranidi en elders, en zoals gisteren mechanisch en niet-begrijpend een krans leggen bij het Indië-monument in Roermond, maar als dit het niveau is van wat een hele reeks komende kabinetten te wachten staat na de troonswisseling, dan is er bepaald geen reden tot gerustheid.
Ten aanzien van het politieke domein dient de prins gewoon zijn doorluchtige mond te houden, zo simpel is dat. Over hockey-uitslagen en hardlooptijden mag Willem de Overbodige zich uitspreken, maar direct daarna moet hij — hup! — meteen weer terug in zijn paleishok.
¶
 |
| Algemeen Dagblad, 11 augustus 2012 |
Vanwege die rare ministeriële verantwoordelijkheid is er een verkrampte regel, volgens welke de pers leden van het koninklijk huis nooit letterlijk mag citeren. Er mag dus niet geschreven worden 'De prins zei dubbele punt aanhalingstekens openen bla bla aanhalingstekens sluiten punt', maar in plaats daarvan: 'De prins zei dat bla bla punt'. Op die manier kan de dienstdiende premier zich er desgewenst gemakkelijker onderuit wurmen. Zo niet bij dit artikel, want de kroonprins schijnt letterlijk gezegd te hebben: 'Het is voor Nederland belangrijk weer op de lange termijn te denken: waar gaan we met dit land naartoe?' Inderdaad, het zijn geen wereldschokkende uitspraken, maar dat Willem-Alexander geen politiek licht is wist iedereen al. Wie zijn oor tegen dat van onze kroonprins zou houden, hoort vermoedelijk ergens héél in de verte de zee ruisen.
Dat is op zich al erg genoeg, maar dat is hier het punt niet. Verder niet bij naam genoemde Nederlandse politici spreken echter toch hun verbazing uit, want deze uitspraken zouden immers ook begrepen kunnen worden als kritiek op het zittende demissionaire kabinet. Maar tegelijkertijd zijn diezelfde uitspraken kennelijk wél met toestemming van premier Rutte gedaan, want hij is per slot van rekening verantwoordelijk. In de indirecte rede gaat de prins zelfs nog verder, want hij verwijt de dames en heren politici 'navelstaarders' te zijn. In de rest van het artikel is niet duidelijk waar Hendrickx zijn eigen mening uiteenzet, of die van Willem-Alexander parafraseert. Ten slotte constateert de parlementair verslaggever dat 'de kroonprins bijna achteloos meegaat in neerbuigende opmerkingen over kortzichtige politici'.
Van zijn laatste mannelijke voorganger, koning Willem III — over wie men zonder overdrijven mag stellen dat hij zo gek als een deur was, en daarom in de volksmond ook wel koning Gorilla of Willem de Laatste genoemd werd — is bekend dat hij zich mateloos kon ergeren aan 'die ministers met hun hinderlijke neiging mee te willen regeren'. Het is vooralsnog zeer de vraag of wij met de huidige troonopvolger beter af zijn: hij kan weliswaar zeer goed hossen op het podium van het Holland Heineken House, op bekwame wijze vakantie vieren in Kranidi en elders, en zoals gisteren mechanisch en niet-begrijpend een krans leggen bij het Indië-monument in Roermond, maar als dit het niveau is van wat een hele reeks komende kabinetten te wachten staat na de troonswisseling, dan is er bepaald geen reden tot gerustheid.
Ten aanzien van het politieke domein dient de prins gewoon zijn doorluchtige mond te houden, zo simpel is dat. Over hockey-uitslagen en hardlooptijden mag Willem de Overbodige zich uitspreken, maar direct daarna moet hij — hup! — meteen weer terug in zijn paleishok.
2 opmerkingen:
Lees ook
Willem van Oranje Nassau uit kritiek op zijn moeder
Meneer Van Herwijnen. U leeft nog! Inmiddels voorzien van een betere webcam?
Voorts zou ik willen opmerken dat de meeste mensen hier u prima volgen, maar dat uw eigen pennevruchten minimaal zijn. Voetnootjes! En een goed uitgekristalliseerde ideologie zou ook niet onverdienstelijk zijn!
Een reactie posten